Milonga ,,Flor de Monserrat“

Flor de Monserrat	Cvet Monserrata
Por sus ojos color cielo Y sus dones de bondad, La llamaban Virgencita En el barrio Monserrat.	Očima svojim boje neba I poklonima milosti svoje, Prizivali su Boginju svoju malu Iz komšiluka u Monserratu.
Todos, todos la querían Y no hubo payador, Que no cantara por ella, En el barrio del Tambor.	Svi, svi su je želeli Nije bilo plaćanja, I ko ne bi pevao za nju, U podnožju /planine/ Tambor.
Disputaban su cariño Todos querían su honor, Pero la Virgen del barrio Soñaba con otro amor…	Sporeći se o njenoj naklonosti Svi su hteli njenu čast, Ali Devica iz susedstva Sanjala je ljubav drugu….
Cuántas veces a sus rejas Perfumadas de jazmín, Llegaron las serenatas De uno y otro confín…	Koliko puta su kroz ograde Sa mirisima jasmina, Dopirali i zvuci serenada Sa obe strane ….
Marchitaron los jazmines Ya no se oye la canción, En esas noches de luna Junto al pie de su balcón.	Uvenuli su jasmini Ne čujem više pesmu, U mesečevim noćima Ispod tvog balkona.
En todo el barrio se sabe, Que la flor de Monserrat, Ha entregado sus amores A un Convento de Piedad…	U celom komšiluku se sada zna, Da je cvet Monserrata, Svoju ljubav poklonila Manastiru Piedad…

Orquesta Rodolfo Biagi con Alberto Amor   (milonga)